Film – składający się z kilku wyraźnie oddzielonych segmentów, kompletnie odmiennych gatunkowo – spina historia Emi, nauczycielki w mającym świetną renomę liceum. Kobieta musi stawić czoła panice moralnej po wycieku na światło dzienne amatorskiego, intymnego nagrania z jej udziałem. Reżyser przygląda się tej sytuacji i studiuje towarzyszącą ,,skandalowi” hipokryzję, ignorancję, autorytaryzm. Pyta tym samym o sprawy, które uchodzą za obsceniczne oraz te, które rzeczywiście zasługiwałyby na takie określenie. Zawarte w tytule ,,porno” oddziela się od tego, co rzekomo jest jego nośnikiem i rozciąga się na rozmaite pola rzeczywistości – politykę, religię, klasy społeczne. Każe się zastanowić, czy sprawy wywołujące moralne – i moralizatorskie – wzmożenie rzeczywiście powinny w ogóle angażować naszą uwagę w kontekście innych zjawisk, nad którymi przechodzimy do porządku…  

Społeczny ,,sąd” nad Emi jest pozostawiony na sam koniec filmu, po wcześniejszych częściach, budujących kontekst, w których mamy zobaczyć sprawę bohaterki. A te części wymagają od nas otwartości na język reżysera, cierpliwości wobec stosowanych przez niego zabiegów narracyjnych. Jest tam bowiem i snucie się po ulicach czy centrach handlowych ,,pandemicznego” Bukaresztu, są wstawki w stylu eseju filmowego, aluzje do rumuńskiej historii… Na finał dostajemy brawurową, prześmiewczą część z ,,sądem rodzicielskim” nad Emi. Na portalu Filmawka tak pisze o nim krytyk Maciej Kędziora: (…) absurdalność kwestii czasem przerasta nasze wyobrażenia – ale jednocześnie, jak większość mistrzów komizmu, Jude wie, że w absurdach kryje się definicja naszej rzeczywistości. Zwłaszcza w samym zakończeniu, które pokazuje, że tak naprawdę opowiadana historia Emi, podobnie jak innych bohaterek, nie ma właściwego końca i trwa ciągle.

Przy tym wszystkim ta osadzona we współczesnej nam Rumunii historia aż bije po oczach podobieństwami do polskich realiów. Na recenzenckim portalu Pełna Sala Marcin Prymas pisze o tym tak: (…) film Radu Jude można by przenieść niemal 1:1 z Bukaresztu do Warszawy, i pozostałby równie aktualny i celny, lecz skończyłoby się to prawdopodobnie publiczną egzekucją reżysera, zważywszy na fakt, że w naszym kochanym kraju nawet biedna Ida dorobiła się łatki „antypolskiej”.

Radu Jude urodził się w 1977 roku w Bukareszcie. Pracował jako drugi reżyser m.in. na planie filmów słynnego Costy-Gavrasa. Jest autorem najczęściej nagradzanego rumuńskiego filmu krótkometrażowego – „Lampa z kapturkiem”. Srebrnego Niedźwiedzia na Berlinale dla najlepszego reżysera zdobył już za nakręcony w 2015 roku film „Aferim!”. Jest też twórcą ogromnej liczby  reklam.
 
,,Playback” to cykl projekcji  kina artystycznego w Ośrodku Promocji Kultury. Jego zamysłem jest przybliżenie publiczności filmów niecodziennych, poszukujących, rzadko włączanych w zwykłe kinowe repertuary.

Seans rozpocznie się o godz. 19. Wstęp bezpłatny. Obowiązują ograniczenia sanitarne – szczegóły można poznać na  podstronie Wytyczne dla odwiedzających.

Źródło: UM Częstochowy