Tym razem na wystawę składają się prace absolwentów kierunku malarstwo w Instytucie Plastyki Akademii im. J. Długosza  w Częstochowie. Zostały zrealizowane pod kierunkiem prof. AJD Krystyny Szwajkowskiej.

– Wystawiane prace powstały w pracowni litografii w ramach przedmiotu „uzupełniająca pracownia dyplomowa – litografia” – mówi prof. Szwajkowska. – Kurs tego przedmiotu trwa pięć semestrów. Obejmuje naukę techniki graficznej litografii oraz przygotowuje do tworzenia samodzielnych wypowiedzi artystycznych za pomocą litografii. Pracownia stanowi uzupełnienie dyplomu malarskiego.

Wernisaż wystawy odbędzie się 10 lutego w Centrum Promocji Młodych (Willa Generała, al. Wolności 30). Początek wernisażu o godz. 18.

Wynalazcą litografii był Alois Senefelder (1771-1834). Artysta eksperymentował z wieloma znanymi w jego czasach technikami graficznymi, ale wciąż poszukiwał tańszych sposobów drukowania. Zainteresował się dostępnym w jego okolicy materiałem, jakim był łupek wapienny (w okolicy Monachium znajdują się pokłady kamienia – obecnie zwanego litograficznym – najlepszej jakości). Na powierzchnię gładko wyszlifowanego kamienia wapiennego łatwo było nanieść rysunek lub pismo. Senefelder wykonał go tłustą kredką, początkowo chciał uzyskać matrycę wypukłą, obniżając powierzchnię miejsc bez rysunku przez poddanie ich działaniu kwasem. Szybko zorientował się, że spreparowane kwasem miejsca nie przyjmują farby, dlatego obniżanie powierzchni miejsc nie pokrytych rysunkiem nie jest konieczne. Był to początek wielkiego odkrycia. Alois Senefelder w ciągu kilku lat opracował wszystkie podstawowe techniki litograficzne i opisał je w swoim dziele pt.” Vollstandiges Lehrbuch der Steindruckerey” (Kompletny kurs litografii ), które zostało wydane w 1817 w Monachium.

Litografia – technika druku płaskiego wynaleziona przez Aloisa Senefeldera ok. roku 1795 w swoich początkach była używana jako technika reprodukcyjna, stosowana przede wszystkim do wszelkiego rodzaju druków użytkowych. Technika ta polega na wykonaniu rysunku na gładko wyszlifowanym kamieniu wapiennym, a następnie spreparowaniu go kwasem azotowym zmieszanym z gumą arabską. Rysunek wykonuje się tłustą kredką lub tuszem – specjalnie przeznaczonymi do litografii. Następnie rysunek jest odbijany na papier za pomocą prasy litograficznej; farbę do druku nakłada się wałkiem na wilgotny kamień, a zasada litografii tkwi w tym, że miejsca z rysunkiem są tłuste i przyjmują farbę, a miejsca bez rysunku nie przyjmują farby. Litografię od innych technik różni bardzo skomplikowana technologia, wymagająca od grafika profesjonalnej wiedzy i doświadczenia.

Wiele lat później litografia stała się wspaniałym medium artystycznym, artyści uświadomili sobie, że posługując się tą techniką mogą tworzyć prace o niepowtarzalnych cechach. Obecnie na początku XXI wieku nadal jest wielu artystów, posługujących się tą tradycyjną techniką.