Prace polegają na usunięciu zanieczyszczeń na marmurowym wystroju kaplicy i konserwacji obrazów i figur. – Usuwamy wszystkie zanieczyszczenia, to co przez dziesiątki lat osadzało się na tych kamieniach – tłumaczy Adam Nowak, technik konserwacji elementu architektonicznego. – Na czarny marmur dębnicki, którym wyłożone są ściany, przez lata nanoszono woski i pasty – po to, by kamień ładniej błyszczał. Usuwamy je stosując łagodne metody. Nie możemy używać środków agresywnych, dlatego niekiedy musimy użyć np. szczoteczki do zębów. Usuwamy wszystko to, co okleja ten kamień, zmienia jego barwę i zaciera jego rysunek. Po usunięciu wszystkich starych partii wosku, parafin, przemalowań widzimy faktyczne zniszczenia, zagrożenia, możemy ocenić to, co jeszcze przed nami.
Największy problem stanowią zanieczyszczenia na ścianach ołtarza głównego – tam, gdzie palone były świece, a sadze opadały na ściany i kamienny wystrój.  – Te sadze są niebezpieczne, bardzo ściśle przylegają do wszystkich elementów, trudno je usunąć, ponieważ w międzyczasie były pokrywane woskiem czy parafiną – mówi Nowak. – Ale pomału nam się to udaje. Najwięcej pracy jest przy trudno dostępnych elementach, girlandach, zdobieniach – tam, gdzie mamy owoce, liście, zagłębienia. Zdejmujemy to, stosujemy różnego rodzaju kompresy, okłady, usuwamy to gorącą parą.
Docelowo marmur pokrywający ściany Kaplicy będzie wybarwiony, czarny, z połyskiem. Zostanie wypolerowany, usunięte będą zarysowania i wypełnione ubytki. Prace trwają także na szczycie sklepienia, w tzw. latarni. Jej okna wewnętrze zostaną wymienione, zewnętrzne poddane konserwacji. Opieką konserwatorską objęto także malowidła przedstawiające sceny z życia św. Pawła Eremity, obraz z ołtarza głównego, rzeźby świętych oraz zakonników paulińskich. Zakończenie prac renowacyjnych w Kaplicy św. Pawła planowane jest na przełom sierpnia i września br.
Jasnogórska Kaplica św. Pawła I Pustelnika to rodowa kaplica grobowa rodziny Denhoffów. Mieści się tam krypta i mauzoleum rodzinne. Zbudowana została w latach 1644-6 przy współudziale architekta i sztukatora Franciszka Zaora, z fundacji Kacpra Denhoffa, wojewody sieradzkiego jako rodowe mauzoleum grobowe. Ostatecznie została ukończona w 1671 roku.