efektywnymarketing Zabawa ruszyła o godz. 10 i nie zabrakło na rozpoczęciu ks. abp. Wacława Depo, metropolity częstochowskiego, który powiedział, że każde dziecko jest wyjątkowe niczym linie papilarne na dłoniach każdego człowieka. Był także wójt Tomasz Kucharski, który już po raz drugi gościł najmłodszych w Olsztynie, oraz przedstawiciele sponsorów i dyrektorzy częstochowskiej Caritas.
Dzień Dziecka organizowany był przez Caritas po raz czwarty. W 2008 roku spotkanie odbyło się przy parafii św. Wojciecha w Częstochowie, następnie – na polu namiotowym przy Domu Pielgrzyma obok Jasnej Góry, a już w ub. roku – na błoniach zamkowych w Olsztynie. Od 2011 roku impreza dołączyła do ogólnopolskiej akcji „Bądźmy razem”. – Festyn jest także podziękowaniem dla Szkolnych Kół Caritas, działających w naszej archidiecezji, które w zdecydowanej większości dzisiaj gościmy – mówił ks. Rafał Zawisza.
Dzieci mogły skorzystać z wielu przygotowanych specjalnie z myślą o nich atrakcjach. W jednym z namiotów nazwanym „Ekorękodzieło” najmłodsi mogli wykazać się swym talentem plastycznym. Zorganizowano konkurs rysunkowy „Moje marzenie”, ale również przygotowano ekologiczny strój dla pani Lato. To nie wszystko: dzieci chętnie brały udział w zabawie, która polegała na wykonaniu podobizny zwierzęcia z bardzo ekologicznego materiału, jakim jest siano. Dziewczyny z Poręby k. Zawiercia, Weronika, Natalia i Beata, wkładały bardzo wiele wysiłku w to, by ich praca była dostrzeżona, a przy tym uśmiech nie znikał im z twarzy.
W namiocie obok wolontariusze uczyli dzieci tajników „Latającej Zośki” – przyciągało to sporą uwagę chłopców, ale również pojawiały się próbujące swych sił w tej dyscyplinie dziewczyny. Dla Dawida ze Szkoły Podstawowej w Ludwinowie największą atrakcją były pokazy rycerskie. Wielkim zainteresowaniem cieszył się także pokaz psów policyjnych, wzbudził on entuzjazm i wielkie zaciekawienie.
Do Olsztyna dzieci przyjechały wraz z nauczycielami, księżmi, katechetami z całej Archidiecezji, min. z ks. Tomaszem z Radomska, który wyjeżdżając ze swoją grupą powiedział: – Wracamy do domu uśmiechnięci i szczęśliwi, z pewnością będziemy też za rok.
