efektywnymarketing Przed Sądem Okręgowym w Częstochowie pomiędzy oskarżonym a jego żoną toczyło się postępowanie o separację. W jego wyniku sąd powierzył żonie Artura K. pieczę nad małoletnimi dziećmi oraz zarządził, że mają one mieszkać u matki.
W lipcu 2014 roku oskarżony zabrał dzieci do swoich rodziców do Częstochowy oraz poinformował żonę, że potem wyjedzie z nimi na wakacje na tydzień lub dwa tygodnie. Po upływie tego terminu żona K. bezskutecznie próbowała się z nim skontaktować. Dlatego wystąpiła do Sądu Okręgowego w Częstochowie o zobowiązanie męża do oddania dzieci. Oskarżony nie zastosował się do tego postanowienia. Sąd Rejonowy w Zawierciu zlecił więc kuratorowi przymusowe odebranie dzieci.
Podejmowane przez kuratorów w asyście policji czynności nie doprowadziły jednak do odebrania dzieci. Ustalono, że nie przebywały one w mieszkaniu rodziców Artura K. w Częstochowie, jak i jego miejscu zamieszkania w Zawierciu. W kwietniu 2015 roku oskarżony przekazał żonie córkę.
– Kolejny akt oskarżenia przeciwko Arturowi K. dotyczy zatrzymania syna w okresie od grudnia 2014 roku do listopada 2016 roku – informuje Tomasz Ozimek, rzecznik Prokuratury Okręgowej w Częstochowie. Przesłuchany w charakterze podejrzanego mężczyzna nie przyznał się do zarzucanego im przestępstwa i odmówił złożenia wyjaśnień.
Na początku 2015 roku do Sądu Rejonowego w Zawierciu akt oskarżenia przeciwko Arturowi K. Prokurator zarzucił mu popełnienie przestępstwa polegającego na zatrzymaniu w nieustalonym miejscu 2-letniego syna i 3-letniej córki.
Wyrokiem z dnia 26 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy w Zawierciu uniewinnił Artura K. od zarzucanego mu przestępstwa. W uzasadnieniu uznał, że nie można przypisać oskarżonemu odpowiedzialności karnej za zarzucane mu przestępstwo, gdyż nie został on pozbawiony władzy rodzicielskiej oraz nie orzeczono o jej ograniczeniu.
Prokurator złożył apelację od tego wyroku, motywując, że wydanie przez Sąd Okręgowy w Częstochowie postanowienia o powierzeniu pieczy nad dziećmi matce wraz z ustaleniem miejsca ich pobytu w sposób istotny ograniczało władzę rodzicielską Artura K. w zakresie decydowania o miejscu zamieszkania dzieci.
30 marca 2016 roku Sąd Okręgowy w Częstochowie uwzględnił apelację prokuratora i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Zawierciu.
14 września 2016 roku Sąd Rejonowy w Zawierciu wydał wyrok, w którym uznał Artura K. za winnego zarzucanego mu przestępstwa uprowadzenia dzieci oraz wymierzył mu karę 200 stawek grzywny po 30 zł (6 tys. zł).
Prokurator wnosił w tej sprawie o wymierzenie oskarżonemu kary roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby 3 lat, 50 stawek grzywny po 20 zł oraz zobowiązania go do przekazania dziecka w terminie 7 dni od uprawomocnienia się wyroku.
Z uwagi na rażącą łagodność kary oraz nie orzeczenie obowiązku wydania dziecka Prokuratura Rejonowa w Zawierciu złożyła w tej sprawie apelację do Sądu Okręgowego w Częstochowie.
Źródło: Prokuratura Okręgowa
