– Kosztowało nas to 10 lat ciężkiej pracy. Wiemy co to wylany pot, wyrzeczenia zarówno samych zawodników, jak i nas trenerów, walka z najróżniejszymi przeciwnościami. Głównie permanentnym brakiem środków na szermierkę, która utrzymywana jest głównie dzięki wsparciu miasta. Przed laty po krążki olimpiady, wówczas spartakiady sięgali szpadziście nie istniejącego już MKS-u Żak Częstochowa. Teraz zrobiliśmy to my. W ogóle ten rok jest dla nas niezwykły. Kilka miesięcy temu na mistrzostwa świata w szermierce w Kairze zakwalifikował się Łukasz Parafiniuk. Teraz medal Żelaznego pokazuje, że powinno się inwestować w szermierkę. Dlatego bardzo cieszymy się, że zawiązana została współpraca klubu z firmą Bänninger-Formtechnik. Ta firma wyciąga do nas pomocną dłoń. Ale szukamy kolejnych partnerów do współpracy, żeby jeszcze mocniej zaistnieć na krajowych i międzynarodowych planszach. Szermierka jest w programie igrzysk od 1896 roku, czyli pierwszej nowożytnej olimpiady w Atenach. Teraz w Tokio polskie szpadzistki są faworytkami zarówno w konkurencji indywidualnej, jak i drużynowej – tłumaczy trener medalisty Andrzej Zaguła, na co dzień wspierany przez innego byłego szermierza Dariusza Radziejewskiego.

Częstochowianie zaliczani byli do faworytów zmagań olimpijskich, których areną zmagań była hala sportowa Uniwersytetu Łódzkiego. Żelazny dopiero w półfinale zawodów z udziałem najlepszych 42 zawodników w kraju wyłonionych na podstawie listy klasyfikacyjnego przegrał z aktualnym mistrzem świata kadetów Antonim Sochą z Polskiego Klubu Szermierczego.   Wcześniej bił się znakomicie, w ćwierćfinałowym pojedynku pokonując byłego mistrza Polski młodzików, Krzysztofa Bezucha z RMKS-u Rybnik.

Blisko medalu był inny częstochowian, reprezentant naszego kraju w ostatnich mistrzostwach świata, Łukasz Parafiniuk, który zajął w zawodach piątą pozycję. W walce o awans do najlepszej „ósemki” Parafiniuk okazał się lepszy od klubowego kolegi, Mikołaja Puchały. Ten ukończył zawody na 13. pozycji. Jeden z najmłodszych w
stawce uczestników, Szymon Wojciechowski z Kmicica był 18.

Potężny niedosyt czuli częstochowianie po turnieju drużynowym. Po dramatycznym boju z PKSzerm Warszawa  i porażce z 44:45 nie udało im się awansować do finału. I tym razem w roli głównej wystąpił wspomniany Antoni Socha, który w decydującym boju z Żelaznym zadał ostatnie, decydujące trafienie. W meczu o brąz podłamani częstochowianie nie byli już w stanie podnieść się, przegrywając potyczkę ze Szpadą Wrocław. Ostatecznie zajęli w turnieju czwarte miejsce.

Źródło: materiały prasowe